ايران و اسپانيا
دو كشور ايران و اسپانيا از قديمي ترين كشورهاي جهان محسوب مي شوند كه به عقيده بسياري از تاريخ دانان اولين تاثيرات را اسپانايي ها از ايران و در طول 800 سال سلطه عرب ها در اين كشور پذيرفتند، زماني كه ايراني ها با حضور در اعراب تاثيرات زيادي در فرهنگ و تاريخ اسپانيا به جاي گذاشتند.
اما اولين روابط ديپلماتيك و سياسي ايران و اسپانيا به سال 1403 باز مي گردد كه انركيه سوم گروهي را به سركردگي كلاويخو به ايران فرستاد. گويي در اين زمان شهرت اعتبار و قدرت ايران تازه به گوش اروپايي هاي غربي رسيده بود. اما بعد از اينكه هرمز توسط پرتغالي ها اشغال شد، كم كم پاي اسپانيايي ها نيز به آسيا بيشتر باز شد و در سال 1617 فردي به نام گارسيا دسيلوا فيگرو به عنوان اولين سفير اسپانيا در ايران به ماموريت پرداخت و تا سال 1624 در ايران حضور داشته است. گارسيا يكي از تاثير گذارترين افراد در معرفي ايران به كشورهاي اروپايي بود و در اين راه تلاش هاي زيادي كرد.
با وجود اينكه در طول اين سال ها به دليل ضعف و مشكلاتي مانند فرروپاشي امپراطوري اسپانيا و يا جنگ هاي جهاني اول و دوم و يا جنگ داخلي در اسپانيا و از طرف جدال بر قدرت در برهه هايي از تاريخ در ايران مشكلات زيادي سر راه اين دو كشور وجود داشته اما هيچگاه كشورهاي ايران و اسپانيا با هم روابط خصمانه و دد منشانه نداشته اند و هر بار به هر بهانه با اعزام سفيرهايي به دنبال توسعه روابط بودند.
تا اين اواخر روابط ايران و اسپانيا دستخوش حادثه خاصي نبوده است. بخصوص اينكه اسپانيا با تمام تلاش آمريكايي ها و غربي هاي ديگر همواره نسبت به ايران رويكرد منصفانه و درستي در پيش گرفته بود و هميشه روابط ايران و اسپانيا در بالاترين سطح خود بخصوص بعد از انقلاب اسلامي ايران ادامه داشته است.
حتي با وجود اينكه اسپانيا با وورد به اتحاديه اروپا و بعد از ايجاد تحريم هاي اتحاديه اروپا مجبور شد اين اتحاديه را براي تحريم ايران همراهي كند اما همواره نقش ميانجي و كاهش دهنده تنش را براي ايران در اين اتحاديه ايفا كرده است.
روابط ايران و اسپانيا هم اكنون نيز در بالاترين سطح دوستي خود برقرار است و ورود سرمايه گذاران ايراني به اسپانيا و دانشجويان ايراني به اين كشور و يا گردشگران اسپانيايي به ايران خود گواه اين مطلب است.
ايران و اسپانيا
دو كشور ايران و اسپانيا از قديمي ترين كشورهاي جهان محسوب مي شوند كه به عقيده بسياري از تاريخ دانان اولين تاثيرات را اسپانايي ها از ايران و در طول 800 سال سلطه عرب ها در اين كشور پذيرفتند، زماني كه ايراني ها با حضور در اعراب تاثيرات زيادي در فرهنگ و تاريخ اسپانيا به جاي گذاشتند.
اما اولين روابط ديپلماتيك و سياسي ايران و اسپانيا به سال 1403 باز مي گردد كه انركيه سوم گروهي را به سركردگي كلاويخو به ايران فرستاد. گويي در اين زمان شهرت اعتبار و قدرت ايران تازه به گوش اروپايي هاي غربي رسيده بود. اما بعد از اينكه هرمز توسط پرتغالي ها اشغال شد، كم كم پاي اسپانيايي ها نيز به آسيا بيشتر باز شد و در سال 1617 فردي به نام گارسيا دسيلوا فيگرو به عنوان اولين سفير اسپانيا در ايران به ماموريت پرداخت و تا سال 1624 در ايران حضور داشته است. گارسيا يكي از تاثير گذارترين افراد در معرفي ايران به كشورهاي اروپايي بود و در اين راه تلاش هاي زيادي كرد.
با وجود اينكه در طول اين سال ها به دليل ضعف و مشكلاتي مانند فرروپاشي امپراطوري اسپانيا و يا جنگ هاي جهاني اول و دوم و يا جنگ داخلي در اسپانيا و از طرف جدال بر قدرت در برهه هايي از تاريخ در ايران مشكلات زيادي سر راه اين دو كشور وجود داشته اما هيچگاه كشورهاي ايران و اسپانيا با هم روابط خصمانه و دد منشانه نداشته اند و هر بار به هر بهانه با اعزام سفيرهايي به دنبال توسعه روابط بودند.
تا اين اواخر روابط ايران و اسپانيا دستخوش حادثه خاصي نبوده است. بخصوص اينكه اسپانيا با تمام تلاش آمريكايي ها و غربي هاي ديگر همواره نسبت به ايران رويكرد منصفانه و درستي در پيش گرفته بود و هميشه روابط ايران و اسپانيا در بالاترين سطح خود بخصوص بعد از انقلاب اسلامي ايران ادامه داشته است.
حتي با وجود اينكه اسپانيا با وورد به اتحاديه اروپا و بعد از ايجاد تحريم هاي اتحاديه اروپا مجبور شد اين اتحاديه را براي تحريم ايران همراهي كند اما همواره نقش ميانجي و كاهش دهنده تنش را براي ايران در اين اتحاديه ايفا كرده است.
روابط ايران و اسپانيا هم اكنون نيز در بالاترين سطح دوستي خود برقرار است و ورود سرمايه گذاران ايراني به اسپانيا و دانشجويان ايراني به اين كشور و يا گردشگران اسپانيايي به ايران خود گواه اين مطلب است.
يونان