اسپانيا قديم
اسپانيا كه امروزه بسياري از مردم آن را كشوري توسعه يافته و قدرتمند مي دانند در سال هايي نه چندان دور قدرتي بسيار زياد را تجربه كرده است و تاريخي پر فراز و نشيب در اين كشور تاريخي رقم خورده است. اسپانيا قديم كه عمدتا آن را با نام اندلس مي شناسيم فقط در طول حيات خود چندين بار تغيير نام داشته است.
گفته مي شود ساكنين اوليه اسپانيا شكارچيان سن از افريقا بوده اند. قديمي ترين دوران اسپانيا دقيقا مشخص نيست اما تاريخ اسپانيا قديم به قبل از قرون وسطي بر مي گردد كه عمدتا قومي و قبيله اي اداره مي شده است. در سال 1516 قبال و پادشاهان منطقه اي اسپانيا قديم توسط هابسبورگ ها متحد شدند و ساختار يك كشور را به خود گرفتند. اولين بار ساختار قانون اساسي در اسپانيا قديم در سال 1813 بنا گذاشته شده است و نهايتا در سال 1978 قانون اساسي دموكراتيك در اسپانيا ايجاد شده است.
اسپانيا قديم عمدتا به دوران اسپانيا اعراب و يا زماني كه اعراب بر اسپانيا تسلط داشتند اطلاق مي شود. اين دوران را بالغ بر 75 سال در تاريخ ثبت كرده اند. تا قبل از حكومت عرب ها در اسپانيا، اسپانيا قديم قدرت زيادي نداشت. اما با تسلط عرب ها بر اسپانيا رونق اقتصادي و پيشرفت هاي علمي و فرهنگي زيادي در اسپانيا به وجود آمد تا جايي كه كوردوبا و اندلس به قطب فرهنگي و اقتصادي اروپا تبديل شدند.
بعد از آن و با سقوط اسپانيا عرب پادشاهي هاي اسپانيا قديم با هم متحد شدند و قدرت گشايي آنها تا جايي پيش رفت كه يك امپراطوري بزرگ را تشكيل دادند. از سال 1492 عصر طلايي اسپانيا آغاز شد و در اين مدت اسپانيا به يكي از قدرتمند ترين كشور هاي جهان تبديل شد. امپراطوري آنها به 5 قاره گسترش يافت و در تمامي جنگ ها فاتح بود. اما از قرن هفدهم كم كم قدرت اسپانيا از دست رفت و نهايتا با درگير شدن در يك جنگ داخلي بسياري از مستعمره هاي افريقاقي و امريكايي خود را هم از دست داد.
هر چند بعد از يك دوراه سخت و با تلاش هاي بوربن اسپانيا موفق شد دوباره ساختار خود را به دست بياورد و به يكي از قدرت هاي بزرگ اروپا تبديل شود اما هيچگاه ديگر اسپانيا قدرت زمان امپراطوري خود و يا اسپانيا قديم خود را دوباره به دست نياورد.
اسپانيا قديم
اسپانيا كه امروزه بسياري از مردم آن را كشوري توسعه يافته و قدرتمند مي دانند در سال هايي نه چندان دور قدرتي بسيار زياد را تجربه كرده است و تاريخي پر فراز و نشيب در اين كشور تاريخي رقم خورده است. اسپانيا قديم كه عمدتا آن را با نام اندلس مي شناسيم فقط در طول حيات خود چندين بار تغيير نام داشته است.
گفته مي شود ساكنين اوليه اسپانيا شكارچيان سن از افريقا بوده اند. قديمي ترين دوران اسپانيا دقيقا مشخص نيست اما تاريخ اسپانيا قديم به قبل از قرون وسطي بر مي گردد كه عمدتا قومي و قبيله اي اداره مي شده است. در سال 1516 قبال و پادشاهان منطقه اي اسپانيا قديم توسط هابسبورگ ها متحد شدند و ساختار يك كشور را به خود گرفتند. اولين بار ساختار قانون اساسي در اسپانيا قديم در سال 1813 بنا گذاشته شده است و نهايتا در سال 1978 قانون اساسي دموكراتيك در اسپانيا ايجاد شده است.
اسپانيا قديم عمدتا به دوران اسپانيا اعراب و يا زماني كه اعراب بر اسپانيا تسلط داشتند اطلاق مي شود. اين دوران را بالغ بر 75 سال در تاريخ ثبت كرده اند. تا قبل از حكومت عرب ها در اسپانيا، اسپانيا قديم قدرت زيادي نداشت. اما با تسلط عرب ها بر اسپانيا رونق اقتصادي و پيشرفت هاي علمي و فرهنگي زيادي در اسپانيا به وجود آمد تا جايي كه كوردوبا و اندلس به قطب فرهنگي و اقتصادي اروپا تبديل شدند.
بعد از آن و با سقوط اسپانيا عرب پادشاهي هاي اسپانيا قديم با هم متحد شدند و قدرت گشايي آنها تا جايي پيش رفت كه يك امپراطوري بزرگ را تشكيل دادند. از سال 1492 عصر طلايي اسپانيا آغاز شد و در اين مدت اسپانيا به يكي از قدرتمند ترين كشور هاي جهان تبديل شد. امپراطوري آنها به 5 قاره گسترش يافت و در تمامي جنگ ها فاتح بود. اما از قرن هفدهم كم كم قدرت اسپانيا از دست رفت و نهايتا با درگير شدن در يك جنگ داخلي بسياري از مستعمره هاي افريقاقي و امريكايي خود را هم از دست داد.
هر چند بعد از يك دوراه سخت و با تلاش هاي بوربن اسپانيا موفق شد دوباره ساختار خود را به دست بياورد و به يكي از قدرت هاي بزرگ اروپا تبديل شود اما هيچگاه ديگر اسپانيا قدرت زمان امپراطوري خود و يا اسپانيا قديم خود را دوباره به دست نياورد.
يونان